Friday, December 19, 2008

Dama ko ang lungkot. . .


Sa lamig ng hanging dala ng pasko,
Dama ko ang lungkot sa puso ko,
Kasama ng mga alaalang iniwan mo
Na hindi ko mabura sa isipan ko..

Sa tagal ng panahong lumayo ka
Tanging bakas ng kahapon ang natira,
Mga masasayang sandali na kasama ka
Nagdadala ng luha sa’king mga mata

Pa’no magiging masaya itong pasko
Kung nag-iisa ako at sugatan ang puso
Kahit magpanggap akong masaya
Alam mong ang lahat ay pawang maskara,

“Ayoko na!!!”

Gusto ko na makalaya,
Sa pagmamahal
Sa paghinhintay
At ang umasa…

Sa aking pag-iisa..
Muli kong ibabalik ang ating ala-ala.
At sisikapin kong maging masaya
Habang dinadaya ang katotohanang wala ka na.

“Mahal kita!”

Sapat na yon para kalimutan kita
Ang lahat ay mabubura
At ang panahon ay mag-iiba
Balang araw makakalimot din ako..

Dadamhin ko ang lungkot,
Habang malamig ang hangin
Para maihayag ko sa langit
Na ito’y ngayon lang, bukas matatapos din..

Saturday, December 13, 2008

Ang Pagkilala . . .


Dalawampu't isang taon na ang nakakalipas, isang batang babae ang isinilang sa lugmok na hirap, salat sa materyal na bagay, at tanging sandigan lamang sa buhay ang magulang na nagsisikap, sa murang isipan, batid nya na ang lahat, ngunit tulad ng ibang bata, di lubos ang pang-unawa,..sa pagtahak sa daan tungo sa hinaharap, sayad sa lupa ang gapang upang sya'y makatapos, ngunit hindi dito nagtatapos ang lahat, ito'y simula lamang ng panibagong landas....

nagsusumikap at patuloy na lumalaban, ang hirap ay di alintana, sapagkat sapat na ang pamilyang buo at matatag, walang unos ang makakatibag, sa batang lumaking matatag. ang dating kubong tahanan, lumaki na ng tuluyan, mga magulang nyang inaalipusta nagsumikap at pinatunayan na ang pagkukutya at walang magagawa...ang lahat ng nangtapak ngayo'y buong suyong nagmamakaawa...mga taong dati'y lubos kung sila'y isumpa!
alam ng Maykapal ang lahat ng ito, saksi Sya sa hirap na kanilang natamo. Ang batang ito ay ganap ng malaya, matapang, ngunit mapang-unawa, sa lahat ng kanilang nalampasan, ang ginhawa noong kanilang inaasam ay bukas palad na nakamtam sa tulong ng Maykapal...
walang bagyong makakapinsala, walang salitang makakababa, walang taong pwedeng mangutya, dahil buong puso kong pinagmamalaki na "Kung ano ang meron kami yun ay mula sa pawis nila, at Kung sino ako...yun ay dahil sa kanila...."
ito ay isang Pagkilala, Pagmamalaki at Pag-alala.. Pasasalamat sa magandang bukas, at sa patuloy na paggabay sa aming lahat, ako'y hindi na bata, -ako ang May-akda....

ang isinulat kung ito'y pagpapatunay lamang...
na buong puso kong pinagmamalaki sa lahat
ang aking mga Magulang....


Pa, Ma... Salamat sa lahat!...
hindi sa malaking bahay,
magarang sasakyan,
o mga materyal na bagay...
kundi sa walang katulad nyong "Pagmamahal.."

Friday, December 12, 2008

. . . magiging masaya ako”.




Umuulan nanaman hindi sa labas,
Kundi sa loob ng puso ko,
Basa na ng luha ang unan ko..
Ang bawat patak nito sinisigaw…

“Pagod na kooo!!!”

Ginawa ko na lahat para sayo,
Bakit kailangang magkaganito.?
Wag na tayo maglaro,
Tama na!!! suko na ko..

Tumigil ka na!!!!!
Ayoko na ng gulo…
Tama nga sila..,
Lahat ng tao..nagbabago…

“Kalimutan mo na ko”

Yun ang gusto ko..
Para sa ganon pareho tayo
Magsimula ng panibago
at magpakatotoo..

“Tapus na to!”


Hanggang dito nalang tayo
Bukas wala nang bagyo..
Sisikat uli ang araw..
Para sakin at sayo.



“at makikita mo, magiging masaya ako..”

Ayoko masanay sa mga bagay
na pwede namang wala sa buhay ko. - Bob Ong

Sunday, December 7, 2008

Our Christmas Tree..


in the silence of the night,
with the twingkling of the lights,
our house filled with love,
as we made this picture above,
Our Christmas Tree..
this yultide season,
brings joy and peace..
it delighted my heart
and forget all my fears..
every time i look,
to the beauty of this tree..
it reflects my family,
and God as the star on it..
no matter what troubles,
trails or frustration,
we surpass them all..
as one family..
we remain strong
and keep on moving on
with the love and respect
we build this tree..
and it will be forever,
though this season ends..
our FAMILY TREE...
remains still..forever..
-its the meaning of Christmas to..
to celebrate it with love and peaceful heart,
with our love ones-fallenheart-

Saturday, December 6, 2008

If only you knew....


you look at me so close
I wonder what’s inside your thought..
I smile, as I stared back at you
Then suddenly, you get confused..

I said… ”what’s the matter?”
You answered…” nothing..”
Then I started to laugh at you..
And you quickly get excuse…

Sitting beside you,
my eyes begin to sight
that each time I speak up..
you can’t help, but look me into my eyes…

as I mingled with other peers,
I know your staring back,
And when I start to leave,
You begin to shout.. ”hey...wait up!”

As we walked along the way,
I’ve notice you want to say something,
But till we reached our house..
Still you said nothing….

I don’t understand..
Why you acted that way,..
We’ve been friends for a long time..
What happened, what’s wrong my dear friend?..

I heard news that you decided to leave
Far from our town, far from me..
You don’t even say a word..
Even “Goodbye”,. That’s what I feared.

I cried the day you go,
Especially when I’ve got this message
A text from you that day.. it says
“ see u n tym, wen I alredi hav a guts to tell you how I feel
….jst be hapi bes.. l love you..”

If only I knew…
I will hold you back and never let you go…
because..."I love you too bes.."
but you too never knew...=,(

Friday, December 5, 2008

”wHy Do I cRy??”

"wHy Do I cRy??"


TheRe’s A sMaLL dRoP, faLLiNG On PlaIn,
WHiLE My TEaRdRoPs, ShoWiNg WitH pAiN..
WhILe HeAvY sOuNd, kEeP dIgGInG On ThE gRoUNd,
I KePt QuIeT To Let HiM SoMeBOdY FoUnD,

I’Ve tRiEd TO sHoUteD a LOuD,
BuT ThErE’S No WoRDs To cOmE Out,
aNd tHeN, yOu tUrN ArOund,
sAyiNG.. YoU DoN’T wAnT To hEArD aNy sOuNd!,

UNtiL I aSk MYseLf On” WhY Do I cRy?”
aFtEr I leT hiM WaLKed On hiS Side,
wItH ThEsE TEaRDrOps, I kEpT And HIdE,
I FiNaLLy tOoK Up wITh tHis gReAtfUL PRIDE..

hOw Do I wIsH, tHAt He Let ME Try,
To EXprESS How I FeEL iNsIdE…
ThaT Im rEaLLY hUrT TO tEll hIm “GOODBYE..”


bUt wHaT ShoULD I do??





“please tell me why?”




"I’m going to smile and make you think I’m happy,
I’m going to laugh, so you don’t see me cry,
I’m going to let you go in style,
and even if it kills me
- I’m going to smile."


_fallenheart03_

……DAHIL SAYO….

Naranasan ko magmahal,..
Masaktan,..
Lumaban,..
At muling bumangon..

dahil sayo…

nag-iba ang pananaw ko sa mundo
binuksan mo ang mga mata ko,
tinuruan mo akong magpahalaga sa lahat ng tao
at higit kong nakilala ang sarili ko..

dahil sayo…

marunong na ko ngumiti,
maging masaya sa lahat ng sandali,
na ang buhay natin ay maikli,
kaya ang nararamdaman ay hindi dapat ikubli..

dahil sayo…

naging maganda ang mundo,
walang problema at sakit ng ulo…
pakiramdam ko, ang lahat ay bago..
kung saan, ikaw at ako lang ang tao..

dahil sayo…

naniwala ako..
na ang lahat ng ito ay totoo..
pero bakit ganun,?” bakit nagkaganito?”…
bigla nalang dumilim ang ating mundo..

nasan ka na?

bakit bigla ka naglaho,?
pano na ang lahat ng ating pangako?
Tuluyan nalang ba lahat mag-lalaho…?

Bakit???

Sana sinabi mo nalang agad..
dahil paano na? saan ako mapapadpad?
kung ang mundong ito ay pawang mga pangarap,
na likha lamang ng isip kong naghahangad..

dahil sayo….

Para sayo….

Ang lahat ng ito……..


____fallenheart____

Trying To Say All That Lies Within

Life begins an unusual trend,
From the start, till the end,
Have been trying to live tall,
But things eventually get a downfall,

Silence does mean a lot,
I’ve been so silent for all that thought,
Loosing everything for what I fought,
But there is something dear that I’ve lost,

A need for change I began to feel,
All these cuts & so many burns to heal,
I’ve been trying to say all that’s within,
But all I manage to give is a grin,

This negativity has placated my mind,
My emotions are the ones I’m bind,
Tried to say all that’s on my mind,
But consequences are all that I can define,

Pain & remorse have been my friends,
They keep pushing me from all ends,
Tried to own all this torture I go through,
But I feel weak; I know it’s true

You’ve been my thought; you’ve been my strength
,You’ve been the one I’d always depend,
Tried to tell you all this truth,
But all along I was afraid to loose you,

Read my mind, read these tears,
Read these lines of despair my dear
,I’ve tried to tell all that lies within,
But you never asked me why I grinned?

-copied on site:)
-credits goes to the author

Monday, December 1, 2008

maghihintay ako..


malungkot mag-isa...
mahirap ang walang kasama,
masakit isipin,
na sa loob ng matagal na panahon
hinihintay padin kita, heto't ako...umaasa..

nakakapagod....
nasan ka na ba?
pagod na akong lumuha,
humiling na sana nandito ka..

bawat minuto, bawat oras... lagi kita hinahanap,
gusto ko makasama ka, pero bakit hindi kita makita...
kahit isigaw ko ng malakas ang lahat,....
alam kong bingi ang langit kahit tanaw nya ang aking paghihirap...

batid ko ang lahat ay nakatakda para sa atin,
bagamat ang lungkot ng mga sandaling pinapalipas natin..
kelan ko ba madarama na ako'y may halaga rin,
paano ba ang magmahal at ang mahalin din...??

nais ko lang naman, maranasan ang magmahal,
kung ito man ang mahalagang biyaya ng maykapal...
hindi ba ako nararapat, isa ba akong hangal..?
mali ba ang humingi ng totoong pagmamahal..???

alam kong darating ang panahong makikilala kita..
isang taong batid kong, bigay sakin ni AMA...
hindi ako susuko, at maglalaro sa iba....
pagkat alam kong nandyan ka.... para sa akin di ba..?

maghihintay ako...
pagod man ang puso,
lumuluha man ako..
hindi ako magsasawa..

hanggang sa dumating ka..

pangako........
maghihintay ako....